බෞද්ධ දර්ශනය මත පදනම් වූ විද්‍යාව

මහාචාර්ය නලින්ද සිල්වා මහතා

ලොව මැවුම්කරු කවුද?

බුද්ධ දේශනා තුළින් පෙනී යන්නේ ලෝක නිරිමාපක දෙවි නොඑසේ නම් ‘බ්‍රහ්ම’ යන මතවාදය හුදු සිතින් මවා ගත් සංකල්පයක් . (Delusion) ලෙස උන්වහන්සේ දැක ඇති බවයි. මේ බැව් දීඝ නිකායේ තේවිජ්ජ සූත්‍රයෙන් මනාව පැහැදිලි වේ.

“හේතූන් නිසා හට ගන්නා වූ ස්වභාවයෙන් යුතු යමක් ඇත්ද, ඒ හේතූන් නිරුද්ධ වීමෙන් ඒ හැම දෙයක්ම යළි නූපදිනා පරිදි නිරුද්ධ වී යන ස්වභාවයෙන් යුතු වේ “ යන අනිත්‍ය ලෝක යථාර්ථයෙන් කිසි දෙවියකුට, බ්‍රහ්මයකුට, මාරයකුට, මනුෂ්‍යයකුට හෝ භෞතික කිසිවකට ගැලැවිය නොහැකිය. ස්වභාව ධර්මය ක්‍රියාත්මක වන්නේ එහි ස්වාභාවික නියම (Natural laws) අනුව මිස, දේව සැලැස්මකට අනුව නොවේ. 

බදුරජාණන් වහන්සේ පහළ වූයේ සත්‍ය ගවේෂීන්ගෙන් පිබිදුණු භාරතයකය. බුදුරදුන් බ්‍රහ්මජාල සූත්‍රයෙහිදී, එකල තිබූ විවිධාකාර ආගමික දර්ශනයන් රැසක් විග්‍රහ කරයි. බුදුරදුන් පහළ වන පුරාණ භාරතයේ තිබූ දෘෂ්ඨිවාදයන් සියල්ල මූල ගුරුකුලයන් දෙකකට බෙදිය හැකිව තිබිණි. එනම් එක් අතෙකින් ‘ඇත’ අන්තයේ විඥානවාදී (Idealist) ශාෂ්වතවාදයයි. අනෙක් අංශයෙන් “නැත” අන්තයේ භෞතිකවාදී (materialist) උච්ඡේදවාදයයි. මේ ශාස්වතවාදය මෙහිලා විස්තරාත්මකව විමසීම වැදගත්ය.

ශාශ්වතවාදය, නිත්‍ය /සුව/ආත්ම යන ත්‍රිලක්‍ෂණය මත පදනම් වුණි. “ ඉස්සර නිම්මාණවාදය “ නැතිනම් ලෝකය පූර්වයේදී දෙවියෙකු විසින් නිර්මාණය කෙරුණි. යන ‘මැවුම්වාදය’ එහි පදනම වීය. අනෙක් අතින් නිත්‍ය වූ, නැවත නැවත උපදින්නා වූ එනම් පුනරුත්පත්තිය ලබන්නා වූ, ආත්මයක පැවැත්ම මෙහිලා අවධාරණය කෙරුණි. 

මෙය හින්දු “භගවත් ගීතාව “ තුළ මනාව විවරණය වේ. මහාභාරත මහා කාව්‍යය තුළදී හස්තිනාපුරයේ දුරියෝධන ප්‍රමුඛ මහා කෞරව සේනාවට එදිරිව යුද වැදීමට සිය සේනාව විහිදුවා , පංච පාණ්ඩවයන්ගේ සේනාධිපති අර්ජුන යුද පිටියට පිවිසේ. 

හේ දකින්නේ භීෂ්ම ,ද්‍රෝණ ආදී සිය ගුරුවරුන්, ලේ ඤාතීන් විශාල පිරිසක් තමන්ට එරෙහිව යුද්ධයට පිවිස ඇති බවයි. මෙයින් කම්පාවට පත්ව යුද්ධයට යෑම ප්‍රතික්‍ෂේප කරන අර්ජුන, යුද්ධයට පොළඹවන්නේ විෂ්ණුගේ පුනරාවතාරයක් යැයි කියැවෙන, පාණ්ඩවයන්ගේ පස ගෙන සිටින කෘෂ්ණය. දෙවියන්, සියලු ශරීරයන් තුළ නොනැසිය හැකි ස්ථිර ආත්මයන් මවා ඇති හෙයින්, මිය යන්නේ හුදු ශරීර පමණක් බවත් එහෙයින් ධර්ම යුද්ධයේදී, සිය යුතුකම ඉටු කරමින් සතුරන් සමූල ඝාතනය කිරීමට නොපැකිළිය යුතු බවටත් හේ උපදෙස් දෙයි. 

ශාශ්වතවාදී වෛදික දේව දර්ශනය තුළම පුබ්බේකත හේතුවාදය නැතිනම් , පෙර කරන ලද පින්, පව්, අනුව හෝ දේව කැමැත්ත /දේව සැලැස්ම (Intelligent design ) අනුව සැකැසෙන, වෙනස් කළ නොහැකි දෛවයක් (Desting) පිළිබඳවද කියැවුණි. එහෙයින් විමුක්තිය උදෙසා, යාග කිරීම හා යෝගී ධ්‍යාන වැඩීම ආදිය තුළින් දෙවියන් හා එක්වීම සිදුකළ යුතු බැව් කියැවුණි. මෙහිලා අත්තකිලමතානුයෝගයෙන් එනම් කයට දැඩි දුක් දීමෙන් පව් දිරවා විමුක්තිය සාක්‍ෂාත් කළ හැකියි විශ්වාසයෙන්, අජවෘත, ගෝවෘත, සුනඛ වෘත (එළුවන්, ගවයන්, බල්ලන්, මෙන් ජීවත්වීම ) ආදී වැරැදි සීලව්‍රත සමාදන්වීම දැකිය හැකි වීය. 

අනෙක් අතින් ශාෂ්වතවාදයට එරෙහිව, උච්ඡේදවාදී, භෞතිකවාදී අජිතකේසකම්බල වැනි අය, කර්මය, පුනරුත්පත්තිය ප්‍රතික්‍ෂේප කරමින්, කා,බී, ගයා , වයා, නටා, මෛථූන්‍යයෙහි යෙදී පී‍්‍රතියෙන් කල් ගෙවිය යුතු යැයි කාමසුඛල්ලිකානුයෝගය වර්ණනා කළහ. ඔවුන් පැවසුවේ ලෝකය යනු මේ භෞතිකයම බවත්, ඉන් එහා කිසිත් නැති බවත්ය. 

කෙසේ වුවද අනිත්‍ය , දුක්ඛ , අනාත්ම , ත්‍රිලක්‍ෂණය මතු කරමින්, යථාර්ථවාදීව , තථාගත බුදුරජාණන් වහන්සේ සිය ආර්ය න්‍යාය පටිච්චසමුප්පාදය, නැතිනම් හේතු ඵල දහම මත පදනම්ව මේ දෘෂ්ඨි අන්තයන් දෙකම බැහැර කරයි. උන් වහන්සේ “කර්මය “ නියාම ධර්ම පහෙන් එකක් පමණක් බැව් පෙන්වා දෙමින් “දෛවය” ප්‍රතික්‍ෂ්ප කරයි. එමෙන්ම බුද්ධ දේශිත පුනර්භවය වනාහි පුනරුත්පත්තියෙන් හාත්පසින් වෙනස් වූවකි. උන් වහන්සේ මජ්ජිම නිකායේ, සාල්‍යෙයක සූත්‍රයේදී, දස අකුසල් විග්‍රහ කරමින් උච්ඡේදවාදී, භෞතිකවාදී මිථ්‍යාදෘෂ්ඨිය සිතින් වන එක් අකුසලයක් බැව් අවධාරණය කරයි. තවද බුදුරජාණන් වහන්සේ ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කරන්නේ මේ ශාෂ්වතවාදී අත්තකිලමතානුයෝගය උච්ඡේදවාදී කාමසුඛල්ලිකානුයෝගය යනාදී අන්තවාදී ප්‍රතිපදා වලින් බැහැරව මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව වන ආර්ය අෂ්ඨාංගික මාර්ගය වැදගත් කොට ඉස්මතු කරමිනි. ධම්මචක්කප්පවත්තන බුදුරදුන්ගේ මුල් සූත්‍ර දේශනාවෙන්ම මේ බැව් පෙනේ. මේ අනුව තථාගත ශ්‍රී සද්ධර්මය තුළ ඉස්සරනිම්මාණවාදය නොඑසේ නම්, දේවනිර්මාණවාදය ප්‍රතික්‍ෂේප වූ අන්දමද විමසා බැලීම වැදගත්ය. 

බුද්ධ දේශනා තුළින් පෙනී යන්නේ ලෝක නිරිමාපක දෙවි නොඑසේ නම් ‘බ්‍රහ්ම’ යන මතවාදය හුදු සිතින් මවා ගත් සංකල්පයක් . (Delusion) ලෙස උන්වහන්සේ දැක ඇති බවයි. මේ බැව් දීඝ නිකායේ තේවිජ්ජ සූත්‍රයෙන් මනාව පැහැදිලි වේ. බුද්ධකාලයේ බමුණන් තම සමාජ තත්වය ආරක්‍ෂා කරගැනීමට මේ මතවාද ප්‍රචලිත කළහ. 

බුද්ධ කාලීන භාරතයේ කුලභේදය සාධාරණීකරණය කෙරුණේද මේ ‘බ්‍රහ්ම’ සංකල්පය තුළිනි. ලෝකය නිර්මාණය කළ මහා බ්‍රහ්මයාගේ කටින් බ්‍රාහ්මණයන්ද, බාහුවලින් ක්‍ෂෙත්‍රීයයන්ද, කලවා වලින් වෛශ්‍යයන්ද, යටිපතුල්වලින් ක්‍ෂුද්‍රයන්ද මවා ඇති බැව් වෛදික බ්‍රාහ්මණයෝ දක්වා සිටියහ. මේ අනුව එක් එක් කුල වලට වෙන වෙනම කාර්යයන් නියම වූ අතර, පහත් කුලයේ ක්‍ෂුද්‍රයන්ට සමාජයේ ඉතාම පහත් තැනක් හිමි විය. බුදුරදුන් මේ තත්වය විවේචනය කරමින් දක්වාලූයේ බ්‍රහ්මයා බ්‍රාහ්මයණයන් තම කටින් මවා ඇත්නම්, මහා බ්‍රහ්මයාගේ කට ස්ත්‍රීන්, දරුවන් වදනා තැනට සමාන බවයි. 

මිනිසෙකුගේ උසස් පහත් බව උපතින් නොව ක්‍රියාවෙන්ම තීරණය වන බව දක්වාලූ බුදුරදුන් මහා සමාජ පෙරළියක් කරමින් කසලශෝධක පහත් කුලයේ සුනීතලා,සෝපාකලා උතුම් වූ ආර්ය ශාසනයේ පැවිදි කළහ. 

වෙනත් ආගම්වල මේ සර්ව බලධාරී දෙවි අමරණීය, සර්වව්‍යාපී, සදාකාලික වාස්තවික, යථාර්ථයක් වන අයෙකු ලෙස විග්‍රහ කෙරෙන නමුදු, බුදු දහම විග්‍රහ කරන්නේ ලොව ඇති භෞතික සියල්ල සංස්කාරයන් නොඑසේ නම් හේතූන් නිසා හටගත් සංඛත ධර්ම බවයි. එහෙයින්, “හේතූන් නිසා හට ගන්නා වූ ස්වභාවයෙන් යුතු යමක් ඇත්ද, ඒ හේතූන් නිරුද්ධ වීමෙන් ඒ හැම දෙයක්ම යළි නූපදිනා පරිදි නිරුද්ධ වී යන ස්වභාවයෙන් යුතු වේ “ යන අනිත්‍ය ලෝක යථාර්ථයෙන් කිසි දෙවියකුට, බ්‍රහ්මයකුට, මාරයකුට, මනුෂ්‍යයකුට හෝ භෞතික කිසිවකට ගැලැවිය නොහැකිය. 

ස්වභාව ධර්මය ක්‍රියාත්මක වන්නේ එහි ස්වාභාවික නියම (Natural laws) අනුව මිස, දේව සැලැස්මකට අනුව නොවේ. සරළ උදාහරණයක් ලෙස ජල චක්‍රය දැක්විය හැකිය. ජලය උෂ්ණත්වය නිසා වාෂ්ප බවට පත්ව, වළාකුළු බවට පෙරැළී කන්දක හැපී , වර්ෂාව ලෙස පතිතව , ජල උල්පත් හරහා ගංගා ආදිය ඔස්සේ මහමුහුදට ගලා යෑම සහ නැවත වාෂ්පවීමේ ස්වාභාවික ක්‍රියාවලිය දේව බලය මත, දේව කැමැත්තට අනුව ක්‍රියාත්මක වන්නක් ලෙස යමෙකු සිතතොත් එය ඔහුගේ අවිද්‍යා සහගත මෝඩ සිතිවිල්ලකි. ස්වාභාවික ක්‍රියාවලීන්හි පැවැත්ම ගැන මිස, ආරම්භය ගැන කථාකිරීම නිශ්ඵල කාරණයකි.

උදාහරණයක් ලෙස අවකාශයට ආරම්භයක් ඇතැයි යමෙකු කිවහොත්, අවකාශයේ ආරම්භයට පෙර තිබුණේ කුමක්දැයි යන ගැටළුව මතු වේ.

මෙපරිද්දෙන්ම “දෙවියන් ලෝකය මැව්වේ නම්, දෙවියන් මවාලූයේ කවුරුන්ද? ‘ යන ප්‍රශ්නය මතු වේ. එමෙන්ම දෙවියන් සිටින්නේ යැයි අප දැන ගන්නේ කෙසේද ? “ යන්නද ඉතා වැදගත් ප්‍රශ්නයකි. කාලාම සූත්‍රයේදී බුදුරදුන් වදාළ පරිද්දෙන්ම ආගමික ග්‍රන්ථවල ලියැවී තිබූ පමණින් ඒවා අන්ධ විශ්වාසයෙන් යුතුව පිළිගත යුතු නැත. 

මෙබඳු ප්‍රශ්නවලට අන්‍යාගමිකයන් පෙරළා පිළිතුරු දෙන්නේ බෞදධයන්ද තිස්තුන් කෝටියක් දෙවිවරු අදහන බව පවසමිනි. බෞද්ධයන් දෙවිවරු අදහන්නේ ශාස්තෘත්වයේ තබා නොවේ. එමෙන්ම දෙවියන් ලොව නිර්මාණය කළා යැයි සලකාද නොවේ. බුදුදහම එක දෙව්ලොවක් නොව, දිව්‍යලෝක හයක් පිළිබඳව විග්‍රහ කරයි. කුසල් වඩන, ශ්‍රද්ධා සීල (ධර්ම ඤාණය) සුති , ත්‍යාග , ප්‍රඥා , සේඛබල දියුණු කරන ඇත්තන්ට නිසැකවම දෙව්ලොව ඉපදිය හැකිය. එනමුදු සියලු දෙවිවරු, මෙන්ම බ්‍රහ්ම,මාර, ආදීන්ද අනිත්‍ය /දුක්ඛ /අනාත්ම ත්‍රිලක්‍ෂණයට යටත්ය. දිව්‍ය සැප, පින් ඇති තෙක් පමණි. 

සමහර අන්‍යාගමිකයෝ “දෙවියන් වහන්සේ යනු ස්වභාව ධර්මය “ යනුවෙන් අමුතු අර්ථ නිරූපණ දෙති. එනමුත් එබඳු කථා ඔවුන්ගේ ආගමික ග්‍රන්ථවලින් පැහැදිලි කරගත නොහැකිය. තවත් ඇතැම්හු තමන් දෙවියන් වහන්සේ අත්දකින බැව් පවසති. මෙය නම් භයානකය. එය භින්තෝන්වාදී මානසික රෝගයක් වීමට ද ඉඩ තිබේ. “නොදැක දෙවියන් විශ්වාස කරන්නාවුන් භාග්‍යවන්තයන් “ බව ඇතැම් ආගමික ග්‍රන්ථවල සඳහන් වුවද, නොදැක විශ්වාස කරන්නවුන් වනාහි මෝඩ අන්ධභක්තිකයන් පමණක් බැව් නොකියා බැරිය. රේරුකානේ චන්දවිමල මහනාහිමියෝ සිය “ධර්ම විනිශ්චය “ කෘතියේ මෙසේ දක්වාලති . 

“යම්කිසිවකු විසින් ලෝකයත් සත්ත්වයාත් මුලින් මවන ලද්දේ ය” යනු පිළිගත හැකි ද? 

“දෙවියන් විසින් ලෝකයත් සත්ත්වයාත් මවන ලද්දේ ය” යන මතය ලෝකයේත් සත්ත්වයාගේත් පටන් ගැනීම සොයන්නට උත්සාහ කොට, එය නො දැක වෙහෙසට පත් ඇතැමුන් විසින් කරන්නට දෙයක් නැතිකමින් අන්තිමට ඇති කර හැඟීමක් මිස සත්‍යයක් නො වේ. සාදන වඩුවකු නැතිව ඉබේ ම පුටුවක් ඇති නො විය හැකිවාක් මෙන්, මේ ලෝකයේ සත්ත්වයාත් මවන කෙනෙකු නැතිව ඉබේ ඇතිවිය නො හැකි ය යි ඔවුහු ගත්හ. ඒ න්‍යායෙහි පිහිටා ලෝක නිර්මාපකයා සෙවූ ඔවුහු දෘශ්‍යමාන නිර්මාපකයකු නො දැක, අදෘශ්‍යමාන ලෝක නිර්මාපකයකු ඔවුන් ගේ සිතින් මවා ගත්හ. ලෝකයත් සත්වයනුත් මැවීමට තරම් මහ බලයක් ඇති ඒ දෙවියා ඇති වූ සැටියක් ගැන ඔවුහු නො සිතූහ. 

පුටුව පිළිබඳ වූ න්‍යාය ඒ දෙවියා කරා ගෙන යන්නට ඔවුහු නො සිතූ®හ. ඒ ගැනත් සිතුවා නම්, පුටුවේ නීතිය අනුව ලෝකය මැවූ දෙවියා මවන්නට තවත් දෙවියකු සිටිය යුතුබවත්, ඒ දෙවියාත් මවන්නට තවත් දෙවියකු සිටිය යුතු බවත්, දේව පරම්පරාවේ මුල නො දැකිය හැකි බවත් පෙනී ඒ වාදය බිඳී යනවා ඇත. තවත් ක්‍රම කීපයකිනුත් නිර්මාණවාදය ඇති වූ බව බ්‍රහ්මජාල සූත්‍රයෙහි වදාරා ඇත්තේ ය.

යලිත් විජේසුරේන්ද්‍ර

ශබ්ද තරංගවලින් ගල් කුට්‌ටි එසවූ තිබ්බත බෞද්ධ ළාමාවරු

සිහින් දිය චිත්ත බලයෙන් බරැති ද්‍රව්‍ය චලනය කරවිය හැකි ශාස්‌ත්‍රයක්‌ අතීතයේ දී ආසියානු රටවල භික්‍ෂුන් වහන්සේ දැන සිටියහ. පසුගිය සියවසේ මුල හරියේදී ස්‌වීඩන් ජාතික ගගන තාක්‍ෂණික ඉංජිනේරුවකු වූ හෙන්රි ජෙල්සන් (Henry Kjelson) Lost Techniques හෙවත් අතුරුදන් වූ ක්‍රමවේද යනුවෙන් පොතක්‌ ලිවීය. (මෙහිදී ඔeජයසුමැs යන වචනයේ තාක්‍ෂණය නමැති පරිවර්තනය වෙනුවට ‘ක්‍රමවේද’ යන්න යෙදුවෙමු.) ඒ පොතේ තිබ්බතීය භික්‍ෂුන් වහන්සේගේ චිත්ත බලය ගැන සඳහන් ය. හෙන්රි ජෙල්සන්ගේ මිතුරකු වූ ස්‌වීඩන් ජාතික ශාල් (Jaරක) නමැති වෛද්‍යවරයා 1937 දී එංගලන්තයේ ඔක්‌ස්‌ෆර්ඩ් විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂණයක නිරතව සිටියේය. ඒ අතර ඔහු සමඟ හිතවත් වූ බෞද්ධ තිබ්බතීය ශිෂ්‍යයෙක්‌ මේ විශ්වවිද්‍යාලයේ විය. 1939 දී දොස්‌තර ශාල් එංගලන්තයේ ඉංග්‍රීසි විද්‍යා සංගමයේ අනුග්‍රහයෙන් ඊජිප්තුවේ අධ්‍යයන සංචාරයක නිරත වෙමින් සිටියේය. මේ අතර තිබ්බතීය මිත්‍රයා තිබ්බතය බලා ගොස්‌ තිබිණි. දිනක්‌ හදිසියේම ඊජිප්තුවේ සිටින වෛද්‍යවරයාට තිබ්බතීය මිත්‍රයාගෙන් පණිවුඩයක්‌ ලැබුණු අතර එයින් කියෑවුණේ වෛද්‍ය ශාල් වහාම තිබ්බතය බලා පැමිණ උසස්‌ ළාමාවරයකු වෙනුවෙන් සංවිධානය කෙරුණු දානමය පිංකමකට සහභාගි විය යුතු බව ය. පණිවුඩය ගෙනාවේ තිබ්බතීය මිනිසෙකි.

1930 ගණන්වල මෙකල මෙන් ගමන් පහසුව නැත. එසේම වීසා ප්‍රශ්න ද නැත. ඒ අනුව තිබ්බතීය පණිවුඩකරු සමඟ දොස්‌තර ශාල් පසුදාම ගමන ආරම්භ කළේය. නැවෙන්ද, ගොඩබිමින් ද තිබ්බත දේශ සීමාව දක්‌වා පැමිණි ඔවුහු යෑක්‌ ගවයන් විසින් අදින ලද කරත්තවල නැඟී සෑහෙන දුරක්‌ ගොස්‌ පයින් සැතපුම් ගණනක්‌ ගමන් කර ළාමාවරයා සිටින ආශ්‍රමය වෙත පැමිණියහ. මහලු ළාමා තම අතවැසියන් සමඟ කඳුකර හිම ගොඩක්‌ මැද තිබූ ආශ්‍රමයේ ජීවත් විය.

මේ සංචාරයේදී තිබ්බතයේ සෑහෙන කලක්‌ ගත කිරීමට දොස්‌තර ශාල් ට හැකි විය. මෙකල තිබ්බතයට කිසිදු බටහිර වැසියකු පැමිණියේ නැත. වැඩි දෙනා තිබ්බතයක්‌ ගැන නොදත් අතර සෙස්‌සන්ට එහි යැම සඳහා කළ යුතු දුෂ්කර ගමන හිතට ඇල්ලුවේ නැත.

දිනක්‌ තිබ්බත මිත්‍රයා දොස්‌තර ශාල් රැගෙන බෑවුම්කාර තෘණ භූමියකට ගියේය. එම බිම කඳු පර්වතවලින් වට වී තිබිණි. මෙබඳු එක්‌ කන්දක්‌ මීටර් 250 ක්‌ පමණ උස්‌ වූ අතර, එහි විශාල ගුහා විවරයක්‌ තිබිණි. ගුහා විවරය ඉදිරිපිට ළාමාවරුන් විසින් විශාල තාප්පයක්‌ ඉදි කෙරෙමින් තිබිණි. තාප්පය ඉදිකරනු පිණිස දැව ආරුක්‌කු සහ ලෑලි වලින් විශාල වේදිකාවක්‌ තනා තිබිණ. ඒ වේදිකාව මතට පැමිණිය යුත්තේ කඳු පෙළ දිගේ ගොස්‌ ගුහා විවරය පිහිටි කන්ද මුදුනට නැග, එතැන් සිට පහතට හෙළන ලද ලණුවල ආධාරයෙනි. ළාමාවරු ඉතා දක්‍ෂ ලෙස මෙම අන්තරාදායක ගමනේ නිරත වූහ.

කඳුකරය පිහිටි බෑවුම් භූමියෙහි විශාල ගල් කුට්‌ටියක්‌ තිබෙනු වෛද්‍ය ශාල් දුටුවේය. ගල මැද පාත්‍රයක ආකාරයට සකසා තිබු අතර ඉතා හොඳින් මැද තිබිණ. එම ගල් කුට්‌ටිය පිහිටියේ ගුහා විවරයට මීටර 250 ක්‌ ඈතිනි. පාත්‍රයෙහි ගැඹුර සෙන්ටි මිටර 15 කි. විශ්කම්භය මීටරයකි. සම්පූර්ණ ගල් කුට්‌ටිය මීටරයක්‌ පළල් වූ අතර මීටර් එකහමාරක්‌ දිගු විය. ගුහා විවරය ඉදිරිපිට පිහිටි දැවමය වේදිකාව මතට මේ ගල් කුට්‌ටිය ගෙන යා යුතු විය. ගල ටොන් ගණනාවක්‌ බර බැවින්ද, එය ඉහළට ගෙන යැමට නම් බෞද්ධ ළාමාවරුන් ගමන් කරන ආකාරයෙන් කඳු වැටිය මතට ගෙන ගොස්‌ එතැන් සිට ගල් ගුහා විවරය පිහිටි ගල් පර්වතය මුදුනට ගෙන ගොස්‌ දැවමය වේදිකාව මතට ලණුවලින් බෑම කළ යුතුය. එහෙත් එය කිසි ලෙසකින්වත් කිරීමට බැරිය. එහෙත් ගල් කුට්‌ටිය මේ වේදිකාව මතට ගෙන යැමේ ක්‍රමවේදයක්‌ ඇති බවත් එය සිදු කරන දිනය ළඟදීම උදාවන බවත් තිබ්බතීය මිත්‍රයා දොස්‌තර ශාල් ට කීවේය.

එය කරන දිනය උදා විය. දොස්‌තර ශාල් සහ තිබ්බතීය මිත්‍රයා දිනක්‌ උදැසනින් ම ගල් කුට්‌ටිය පිහිටි තැනට ගියේය. ඔවුන් යන විට විශාල යකඩ බෙර නලා ආදියෙන් සමන්විත වූ හත්සියයක පමණ තූර්ය වාදක කණ්‌ඩායමක්‌ ගල් කුට්‌ටිය ඉදිරිපස සිටිනු දක්‌නා ලදී. ඔවුහු ඊළඟ වැදගත් මොහොත එනතුරු සූදානමින් සිටියහ.

මේ අතර එක්‌ බෞද්ධ ළාමාවරයෙක්‌ කුඩා බෙරයක්‌ වයා සංඥාවක්‌ නිකුත් කළේය. ඒ අනුව තූර්ය වාදක කණ්‌ඩායම ඉතා සෙමින් වාදනය පටන් ගත්තේය. එය ක්‍රමයෙන් උස්‌ව නැගී අවසානයේදී කන් දෙදරවන තරම් දැරිය නොහැකි විශාල ගෝෂාවක්‌ බවට පත් විය. ඒ අතර ළාමාවරු පිරිසක්‌ පිරිත් කීමට පටන් ගත්හ. මුල් විනාඩි 4 තුළ කිsසිවක්‌ සිදු වූයේ නැත. එහෙත් පස්‌වන විනාඩියේදී ගල් කුට්‌ටිය ක්‍රමයෙන් චලනය වන්නට විය. හයවැනි විනාඩියේදී එය පොළොවෙන් අඟල් කිහිපයක්‌ ඉල්පී යළි පහත් විය. එය කිහිපවරක්‌ ම සිදු වූ අතර ඒ සෑම අවස්‌ථාවකම ගල් කුට්‌ටිය ඉහළ යන අඟල් ප්‍රමාණය වැඩි විය. අටවැනි විනාඩියේදී අහසට නැගුන ගල් කුටිටිය බෑවුමට සමාන්තරව මීටර් 500 ඉදිරියට ගමන් කර මීටර් 250 ක්‌ ඉහළට නැග ගුහා විවරය ඉදිරිපිට පිහිටි දැව වේදිකාව මතට ඉතා ක්‍රමානුකූල ලෙස පහත් වී තැන්පත් විය. මෙය දිගටම සිදුවිය. පැයකට ගල් කුට්‌ටි 5 ක්‌ හෝ 6 ක්‌ මේ ආකාරයෙන් පෙර කී වේදිකාව මත ගොඩ ගසන ලදී. විටින් විට එක ගලක්‌ පුපුරා ගියේය. එයට හේතුව විශාල ශබ්දය මගින් ඇති කරන ලද ධ්වනිය විය යුතුය. බිම වැටුණු ගල් කැබලි වහා ඉවත් කරන ලද්දේ ධාවන පථය අවහිර නොවනු පිණිසය. මේ සියල්ලම කළෝ බෞද්ධ ළාමාවරු ය. කිසිදු සාමාන්‍ය වැසියෙක්‌ එයට සහභාගි වූයේ නැත.

දොස්‌තර ශාල් පසු අවස්‌ථාවකදී මේ සිද්ධිය අලලා කෙටි වාර්තා චිත්‍රපට දෙකක්‌ තනන ලදී. එයට හේතුව ඔහු ජීවත් වූ බටහිර භෞතික විද්‍යාත්මක ලෝකය මෙබඳු කරුණු ගැන නිතරම සාක්‍ෂි ඉල්ලා සිටීමය. ආපසු ලන්ඩනයට එන දොස්‌තර ශාල් ගෙන් මේ චිත්‍රපට දෙක ලබා ගන්නා එංගලන්ත විද්‍යා සංගමය ඒවා රහස්‌ තොරතුරු ලෙස නම් කර යකඩ සේප්පුවල දමා මුද්‍රා තැබීය. එයට හේතුව මේ ක්‍රියාවලිය පිටුපස ඇති භෞතික හේතුව තේරුම් ගැනීමට එකල සිටි විද්‍යඥයන්ට නොහැකි වීමය. එහෙත් 1990 දී මේ චිත්‍රපට දෙක ප්‍රසිද්ධියට පත් කරන ලදී. ඒ වන විට මෙහි රහස භෞතික විද්‍යාත්මකව විග්‍රහ කළ හැකි විය. ඒ මෙසේය.

තූර්ය වාදනය සහ පිරිත් දේශනාව මගින් ගල් කුට්‌ටිය මතට එල්ල කරන ශබ්ද තරංගවල සංඛ්‍යාතය ගුරුත්වාකර්ෂණය ඉක්‌මවා යන්නකි. එවිට ගල් කුට්‌ටිය චලනය වෙයි. එය පොළොවෙන් ඉහළට එසවුණු විට තූර්යවාදනයේ සංඛ්‍යාත තව දුරටත් තීව්‍ර කෙරෙන අතර, එය ඉහළට තෙරැපීම ගලේ ස්‌කන්ධය විසින් පහළට කරන තෙරැපීමට වඩා වැඩි වෙයි. ගල් කුට්‌ටිය අවශ්‍ය උසට එසවුණු පසු එහි පිටුපසට ශබ්ද තරංග යොදවා ඉදිරියට තල්ලු කරනු ලැබේ. එම තල්ලුව වේගවත් වන අතර ගල් කුට්‌ටිය වහා ලී වේදිකාව බලා ගමන් කරයි. නිසි තැනදී තූර්ය වාදනවල සංඛ්‍යාතය අඩු කෙරෙන අතර, ගල් කුට්‌ටිය ක්‍රමයෙන් ලී වේදිකාව මතට පහත් වී තැන්පත් වෙයි.

Lost Techniques ග්‍රන්ථය ලියූ හෙන්රි ජෙල්සන් ගණිතමය සූත්‍ර මගින් මෙය සිදුවන ආකාරය පැහැදිලි කර තිබේ. තූර්ය වාදනය විසින් ගල් කුට්‌ටියේ සෑම වර්ග අඟලක්‌ම මත යොදන බලය එම සූත්‍ර මගින් තව දුරටත් පැහැදිලි කරයි. (The Technical reality of this article is based on Acoustic Levitation)

අනුර සොලමන්ස්‌/Divaina

ධ්‍යාන බලයෙන් අහසේ පාවෙන නේපාල භික්‍ෂුව

 ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙහි Levitation (ලෙවිටේෂන්) නමැති වචනයක්‌ තිබේ. මෙයට දිය හැකි සරළම භෞතික තේරුම සිටින තැනින් ඉහළට නැඟ පා වීමය. ඒ අතර තවත් විඤ්ඤාණවාදී තේරුම් දෙකක්‌ ද මෙයට තිබේ. ඉන් පළමුවැන්න ධ්‍යාන බලයෙන් අහසේ පාවීමය. අනෙක “සෘද්ධිචාරය” ය. සෘද්ධිචාරය පිහිටන්නේ රහතන්වහන්සේලා ඇතුළු සෘද්ධි බලයෙන් අහසේ ගමන් කළ හැකි අයට ය. ගුප්ත විද්‍යාවට අයත් භූතාත්මවලට මෙන්ම දේව සංකල්පයේ පාර්ශ්වකරුවන් වන දෙවිවරුන්ටද අහසින් ගමන් කළ හැකි බව පිළිගැනේ. තම සිරුරට සවි කර ගත හැකි ජෙට්‌ එන්ජිමක ආධාරයෙන් අහසේ ගමන් කිරීමට භෞතික විද්‍යාඥයකුට හෝ ඔහු විසින් එම කාර්යය සඳහා යොදවන පුද්ගලයකුට පුළුවන. අප ගුවන් යානයක යන විට සිදු වන්නේද අහසේ පාවීමකි. පැරෂුටයක්‌ නැතිව තට්‌ටු තිහ හතළිහක්‌ උස අහසින් බිමට පනින කෙනකු ද ක්‍රමානුකූලව අහසේ සිට මහ පොළවට පාවී එයි. ඔහුගේ ගමන සිරස්‌ (Vertical) අතට සිදු වන්නක්‌ වන නිසා පෘථිවියට ආසන්න වන විට ගුරුත්වාකර්ෂණයේ බලපෑමට හසුවී ඉතාම වේගයෙන් පොළොව මතට වැටී ඔලුව පැලී කොන්ද කැඩී අතපය කුඩු වී විනාශයට පත් වෙයි. 

දෙවි කෙනකුත් නොවන, අර්හත්ඵල සමාපත්තියට පැමිණි පුද්ගලයකුත් නොවන, භූතාත්මයකුත් නොවන ඩේවිඩ් කොපර්ෆීල්ඩ් නමැති පුද්ගලයා මෙයට මාස 02 කට පෙර ඇමරිකාවේදී අහසේ ඇවිද යමින් දහස්‌ ගණනක පිරිසක්‌ පුදුමයට පත් කළේය. ඇමරිකන් ජාතික ඉන්ද්‍රජාලිකයකු වන ඔහු සිය සිරුරට ජෙට්‌ එන්ජිමක්‌ හෝ පැරෂුටයක්‌ සවිකරගෙන සිටියේ නැත. එහෙත් ඉතා මෘදු ලෙස අහසට නඟිමින්ද ආපසු පොළොවට එමින්ද තම සංදර්ශනය බැලීමට පැමිණි තරුණියක්‌ දැතින් ඔසවාගෙන අහසට නැඟ පාවී ගොස්‌ ආපසු ක්‍රමයෙන් පහත් වී ඇය බිම තබා යළි අහසට නැඟීමෙන් ද ඔහු ජනයා තුළ ප්‍රීතියක්‌ මෙන්ම තැති ගැන්මක්‌ ද ඇති කළේය. ඩේවිඩ් කොපර්ෆීල්ඩ් අහසින් ගමන් කළ පළමුවැනි අවස්‌ථාව හෝ සියවැනි අවස්‌ථාව මෙය නොවේ. ඔහු 150 වරක්‌ පමණ සංදර්ශන පවත්වා අහසින් ගමන් කර ඇත. ගත වූ ශතවර්ෂයේ ඉපදී මේ ශතවර්ෂයට පැමිණි විශිෂ්ටතම මැජික්‌කාරයා හැටියට කොපර්ෆීල්ඩ් හඳුන්වනු ලැබේ. ඔහු ගැන ඉදිරි ලිපියකින් පාඨකයා දැනුවත් කරනු ලැබේ.

මැජික්‌ නමැති දෘෂ්ටි මායාව ද නොවන ගුවන් යානයක්‌ හෝ ජෙට්‌ එන්ජිමක්‌ද නොවන සෘද්ධි බලයක්‌ ලොව තිබිය හැකිද? Paranomal හෙවත් “අතිඓන්ද්‍රීය ලෙස හැඳින්වෙන මේ බලය සාමාන්‍ය භෞතිකවාදයට හසුවන්නේ නැත. ලෝහමය හැඳි ගෑරුප්පු යනාදිය අතින් නොඅල්ලා චිත්ත බලය යොදා නැමීමට හැකි තරුණයෙක්‌ ඊශ්‍රායලයේ ජීවත් වෙයි. යුරි ගෙලර් නමැති එම තරුණයාගේ චිත්ත බලය නවීන විද්‍යාවට අල්ලාගත නොහැක. 19 වැනි ශතවර්ෂයේදී ලන්ඩනයේ ජීවත් වූ ඩැනියල් ඩංග්ලස්‌ හෝම් ඇතැම් විට සිය මිතුරන් ඉදිරියේදී ක්‍රමයෙන් පොළොවෙන් ඉහළට එසැවී වහළයේ සීලිම දක්‌වා ගමන් ගත්තේය. ඔහු කියුවේ භූතාත්ම කිහිපයක්‌ විසින් තමා ඔසවාගෙන යනු ලබන බවය.

සෘද්ධි බලය නමැති ක්‍රියාවලිය ඉතාම බහුල ලෙස ක්‍රියාත්මක වන්නේ ආසියාතික ආගමික සමාජය තුළය. තිබ්බතයේ ලාමාවරු සහ ඉන්දියාවේ යෝගිවරු භාවනානුයෝගීව සිටින අතර පොළොවෙන් ඉහළට එසැවී පාවීමට පටන් ගැනීම ඉතා සුලභය. සුප්‍රකට ඇමරිකන් මැජික්‌ ශිල්පියකු වූ Dan White වසර 2011 අගෝස්‌තු 13 වැනිදා නේපාලයේ කත්මණ්‌ඩු නගරයේදී පද්මාසන ඉරියව්වෙන් භාවනා කළ භික්‍ෂුවක්‌ දැසින් දුටු අතර ඩිස්‌කවරි රූපවාහිනිය වෙනුවෙන් එම දර්ශනය වීඩියෝගත කළේය. එය www.youtube.comlevitating monk යනුවෙන් ටයිප් කර නැරඹිය හැකිය.

2011 අගෝස්‌තු 13 වැනිදා කත්මණ්‌ඩු නුවරදී මහායාන බුදුදහමට අයත් එම ලාමාවරයා (භික්‍ෂුව) හමුවන ඩැන් වයිට්‌ තම මැජික්‌ බලය ඔහුට පෙන්වන්නේ අහසේ පායා ඇති සඳ අතුරුදන් කිරීමෙනි. ඇමරිකන් මැජික්‌ ශිල්පි ඩේවිඩ් කොපර්ල්ඩ් ද මේ ආකාරයෙන්ම ට- මහල් මන්දිරය සහ ඇමරිකන් ලිබර්ටි ප්‍රතිමාව ප්‍රේක්‍ෂකයන් ඉදිරියේ අතුරුදන් කර යළි මවා පෙන්වා ඇත. ඩැන් වයිට්‌ගේ දෙවැනි මැජික්‌ ක්‍රියාව වන්නේ ඔහුගේ ගෙලෙහි ඇති මාලය ගෙල කැපී වෙන්වී යන පරිදි පහළට ඇද ලාමාවරයාට ත්‍යාගයක්‌ වශයෙන් දීමෙනි. මාලය ගෙල කපාගෙන පහළට ඇදීමත් ඒ හාම වෙන්වුණු ගෙල ප්‍රදේශය හාවීමත් එකවර සිදු වෙයි. මෙය දකින ලාමාවරයා උපේක්‍ෂා සහගත සතුටකින් එම ක්‍රියාව පිළිගන්නා අතර එයට ප්‍රශංසා කරයි. ඉන්පසු පද්මාසන ඉදිරියව්වෙන් අහසේ පාවී පෙන්වන ලෙස ඔහු ලාමාවරයාගෙන් ඉල්ලයි. මැජික්‌ සහ ප්‍රාතිහාර්ය යනු දෙආකාරයක ක්‍රියාවන් දෙකක්‌ බව කියන ලාමාවරයා තමා ආසන්නයෙන් ඉවත්වන ලෙසත් එවිට තම බලය ක්‍රියාත්මක කර පෙන්වීමට උත්සාහයක්‌ ගත හැකි බවත් කියයි. මේ අනුව ඩැන් වයිට්‌ ලාමාවරයා වෙතින් ඉවත්වූ පසු පද්මාසනයෙන් හිඳ ගන්නා ලාමාවරයා ස්‌වල්ප වේලාවක්‌ භාවනාවෙහි නිමග්න වන අතර ක්‍රමයෙන් ඔහු මහපොළොවෙන් ඉහළට එසැවෙන්නට පටන් ගනී. විනාඩියක්‌ පමණ එම ඉරියව්වෙන් සිටින ලාමාවරයා නැවත කෙමෙන් පොළවට පහත් වී ප්‍රකෘති තත්ත්වයට පත්වෙයි.

මේ වීඩියෝ පටය ඉතා ජනප්‍රිය ය. එහෙත් එය වීඩියෝ පටයක්‌ නිසාම සමහරුන්ගේ සැකයට පාත්‍ර වී තිබේ. ඩිජිටල් තාක්‍ෂණය මගින් කළ හැකි බොහෝ දේ ඇති බව ප්‍රේක්‍ෂකයා දන්නේය. එහෙත් ලාමාවරයාගේ ක්‍රියාව ඉන්ද්‍රජාලයක්‌ නොව ප්‍රාතිහාර්යයක්‌ම බව ඩැන් වයිට්‌ගේ මතය ය.

තිබ්බතීය භික්‍ෂූන්වහන්සේලා ප්‍රාතිහාර්ය දක්‌වන්නේ කෙසේද? අන්තර්ජාලයේ ඇති aliensandangels.wordpress.com වෙබ් අඩවියේ එන පරිදි ලාමාවරුන් මේ ප්‍රාතිහාර්යය කරන්නේ තම චිත්ත ශක්‌තිය එක්‌ ලක්‍ෂ්‍යයකට සංකේන්ද්‍රනය කර සිරුරේ සෑම සෛලයක්‌ම තුළ ඇති ශක්‌තිය එම ලක්‍ෂ්‍යය වෙත ගෙන්වාගෙන ඉවතට මුදාහැර සිරුරෙහි බර සැහැල්ලු කර ගැනීමෙනි. චිත්ත ඒකාග්‍රතාව ආධ්‍යාත්මික ක්‍රියාවලියක්‌ වුවද එමගින් ශරීරයෙහි බර සැහැල්ලු කරගත හැකි නම් එහි අර්ථය වන්නේ කුමක්‌ද? චිත්ත ශක්‌තියට ශරීරය කෙරෙහි භෞතික බලපෑමක්‌ කළ හැකි බවය.

නේපාලයේ කත්මණ්‌ඩු නගරයේ ලාමාවරයා පොළොවෙන් ඉහළට එසැවෙන්නේ ඉතා සෙමිනි. උන්වහන්සේගේ චිත්ත ඒකාග්‍රතාව වර්ධනය වීමේ වේගයත්, උන්වහන්සේ මහ පොළොවෙන් ඉලිප්පීමේ වේගයත් සමානය. ලාමාවරයා අහසේ පලක්‌ බැඳ සිටින මොහොතේදී කිසිවකු ඔහුට පිටුපසින් ගොස්‌ විශාල හඬක්‌ නැඟුවහොත් එම ඒකාග්‍රතාව බිඳී ලාමාවරයා ගලක්‌ අතහැරියාක්‌a මෙන් බිමට පතික වනු ඇති බවද පෙර සඳහන් වෙබ් අඩවියේ සඳහන් වේ.

- අනුර සොලමන්ස්‌ / Divaina 

”විශ්වය” යන්න

”විශ්වය” යන්න පිළිබද බුදුදහම තුළ පැහැදිලිව සහ සම්පූර්ණයෙන්ම විස්තර කර තිබේ. විශ්වය කාලයක් පිම්බීමට භාජනය වන අතර තවත් කාලයක් හැකිළීමට භාජනය වේ. මෙම ක්‍රියාවලිය චක්‍රාකාරව නැවත නැවතත් සිදුවන බැවින් ආරම්භයක් හෝ අවසානයක් ගැන කතා කිරීම නිශ්ඵල ය. එසේම බුදුදහම යනු සත්ත්වයා‍ දුකින් එතෙර කරවීම පිණිස, දුකට හේතුව වන තණ්හාව නැති කිරීම අරමුණු කරගත් දහමකි. නමුත් විශ්වය, අභ්‍යාවකාශය පිළිබද කතාකිරීමේදී සිදුවන්නේ ඒ ගැන තවදුරටත් කරුණු හැදෑරීමට කුතුහලයක් ආශාවක් තණ්හාවක්ඇතිවීමය. මේ නිසා බුදුරජාණන් වහන්සේ ”විශ්වය” සම්බන්ධ කරුණු පිළිබද අනවශ්‍ය ලෙස දේශනා කිරීමට යෙදුනේ නැත.

එනමුත් ඒ ඒ අවස්ථාවන්ට සරිලන අයුරින් විශ්වය, විශ්වයේ සංයුතිය හා ඒ සමග බැදුණු මාතෘකා පිළිබද තොරතුරු බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් දේශනාකර ඇත. ඒ පිළිබද දීඝ නිකායේ ආගඤ්ඤ සූත්‍රය, මහා සුදස්සන සූත්‍රය, චක්‍රවත්‍රී සීහනාද සූත්‍රය, හා මහා පාදාන සූත්‍රය යනාදී සූත්‍ර දේශනා වල සදහන් වේ.

විශ්වයේ සංයුතිය මානසික වශයෙන් බඹතල 31කින් සමන්විත වන අයුරුද, සහස්සී, ද්වීසහස්සී, ත්‍රීසහස්සී යනාදී ලෙස ලෝක ධාතු පවතින අයුරුද, සාමාවට්ඨි කල්ප, විවට්ඨි කල්පයන්ගේ ඇවෑමෙන් විශ්වය විවිධ වෙනස් කම් වලට ලක්වෙමින් පවතින ආකාරයද බුදුදහමේ සර්ව සම්පූර්ණයෙන්ම සදහන් වේ.

නූතන විශ්ව න්‍යායවේදය (Cosmology)ට අනුව විශ්වය පිම්බීමකට ලක් වෙමින් පවතී. මෙය සොයාගැනීමට පදනම වැටුණේ 1915-1918 අතර කාලයේ එඩ්වින් හබල් ඇතුලු විද්‍යාඥයින් සොයාගන්නට යෙදුණු විශ්වයේ ඈත මන්දාකිණි වල රක්ත විස්ථාපනය (Red Shift)යි. එමගින් එම මන්දාකිණි නිරන්තරයෙන්ම අපෙන් ඈත් වෙමින් පවතින බව නිගමනය කළ හැකි විය. ඒ අනුව නොවැරදීම විද්‍යාඥයන්ට තේරුම්ගත හැකි වූයේ අප ජීවත් වන විශ්වය පිම්බීමකට ලක් වන බවයි.

යමක් පිම්බීමකට ලක්වන බව කී සැණින් ඔබේ සිහියට ආ යුතු සරලම කරුණ වන්නේ එය යම් දිනෙක ඉතා කුඩා දෙයක්ව පැවතී පිම්බීමට ලක් වීමට පටන්ගත් බවයි. විද්‍යාඥයෝ ද එම කරුණ සැළකිල්ලට ගත්හ. විශ්වය යම් දිනෙක ඒකීයත්වයකින්/ශූන්‍යත්වකකින් (Singularity/Nothingness) පටන්ගෙන ප්‍රසාරණයට ලක්වෙමින් අද දක්වා පැවත එන බව විද්‍යාඥයෝ නිර්ණය කළ හ. නූතන විද්‍යාව එල්ල කරන අභියෝග හමුවේ අන්ත අසරණව සිටින පුහු දේව වාදීන්ට මෙය අනගි අවස්ථාවක් විය. ඔවුහු මේ ශූන්‍යත්වයකින් විශ්වය ආරම්භ වීමේ න්‍යායට දෙවියන් වහන්සේ ද ඈඳා ගත්හ

තම දේව දර්ශනයන්හි අහළකවත් නොතිබූ සංකල්පයක් තමන්ට වාසිදායක වන විට තමන්ගේ කරගැනීමට මොවුහු දැඩි වෙහෙසක් ගනිති. මොවුන් කියන්නේ ශූන්‍යත්වයකින් විශ්වය ප්‍රසාරණය වීම ඇරඹුවේ දෙවියන් වහන්සේ ලු!

විශ්වය ශුන්‍යත්වයකින් ආරම්භ වීම හෙවත් මහා පිපුරුම් වාදය (Big Bang Theory) නූතන විශ්ව න්‍යායවේදයේ එන වැදගත්ම නියමයකි. නමුත් එය සර්ව සම්පූර්ණ න්‍යායක් නොවේ. තවත් විශාල වැඩ කොටසක් සම්පූර්ණ කිරීමට ඉතිරි වී තිබේ. එමෙන්ම විද්‍යාඥයන් අවුලෙන් අවුලට හෙළන ප්‍රධානතම කරුණ නම් මෙම න්‍යායේ ඇති පරීක්ෂා කළ නොහැකි ස්වභාවයයි. නූතන විද්‍යාවෙහි අනිවාර්ය අංගය නම් පරීක්ෂාවයි (Testing). සැකෙවින් කිවහොත් යම් න්‍යායකට පිළිගැනීමක් ලැබෙන්නේ එමගින් කරනු ලබන පෙරැයීමක් (Assumption)පරීක්ෂණයකින් සත්‍ය වුවහොත් පමණි. එතෙක්, කොතරම් ප්‍රබල මතයකට වුවත් පිළිගැනීමක් ලැබෙන්නේ නැත.

මහා පිපිරුම් වාදයට පිළිගැනීමක් ලැබීමට එහි පෙරැයීම් 2ක් නිවැරදි වීම හේතු විය. ඒවා නම්,

1. ක්ෂුද්‍ර තරංග පසුබිම් විකිරණය (Cosmic Microwave Background Radiation)

2. මහා පිපිරුම් නියුක්ලියෝසංස්ලේශනය (Big Bang Nucleosynthesis)

යන ඒවායි.

පිපුරුම් නියුක්ලොයෝසංස්ලේශනය සිදු වූයේ මහා පිපුරුමෙන් මිනිත්තු 3ත් 20ත් අතර කාලයේදී ය. එහිදී ප්‍රාථමික හයිඩ්‍රජන්-1 (ප්‍රෝටෝන එකක් පමණක් ඇති හයිඩ්‍රජන් පරමාණු) විලයනයට භාජනයවීමෙන් වඩා බරැති පරමාණු නිර්මාණය වේ. එමගින් පෙරැයන ආකාරයට මුල් විශ්වයේ ස්කන්ධයෙන් 75%ක් හයිඩ්‍රජන්-1 ද, 25%ක් පමණ හීලියම්-4 ද, 0.01%ක්ඩියුටීරියම් (හයිඩ්‍රජන්-2) ද, 10-10%ක් වෙනත් පරමාණු (ලිතියම්, බෙරිලියම් වැනි) තිබිය යුතුය. මීට හරියටම සමාන නොවන නමුත් ආසන්න වශයෙන්සමාන ප්‍රතිශත වලින් නූතන විශ්වයේ පදාර්ථයන් පවතින බව පර්යේෂණයන්ගෙන් හෙළිවී ඇත. නමුත් මෙය මහා පිපුරුම සිදුවූ බවට අවසාන සාක්ෂිය නොවේ. වක්‍රාකාරයෙන් ඊට අනුබල දීමක් පමණි මින් සිදුවන්නේ.

අනෙක් සාධකය නම් පසුබිම් විකිරණයයි. මහා පිපිරුමෙන් වසර 380 000ක් ගතවන තැන, විශ්වයේ ඝනත්වය අඩුවීම නිසා ආලෝක ෆෝටෝන වලට ආසන්නව ඇති පරමාණු වල න්‍යෂ්ටික බලපෑම් (Strong and Weak Nuclear Forces) වලින් තොරව නිදහසේ ගමන්කිරීමට හැකියාව ලැබෙන බව මින් කියැවේ. එනම් විශ්වය විද්‍යුත් චුම්බක තරාංග වලට පාරදෘශ්‍ය (Transparent) වන්නේ මේ අවධියෙන් පසුවයි. විශ්වය ඇතිවීමට වසර 380 000 කට පෙර කාලයේ විද්‍යුත් චුම්බක තරංග වල ප්‍රගමනයට (Progression) නිදහසක් නොතිබූ නිසා අද පවත්නා කිසිදු දුරේක්ෂ වර්ගයකින් ඊට පෙර කාල පරිච්ඡේදය ගැන කරුණු සෙවූම විද්‍යාඥයන්ට කළ නොහැක. මහා පිපුරුම් වාදයේ වාසියට තිබෙන කරුණම එය නිවැරදි න්‍යායක් ලෙස ස්ථාපිත වීමට එරෙහිව කටයුතු කරන්නේ මේ ආකාරයෙනි.

2007 තරම් මෑත කාලයකදී මෙම ක්ෂේත්‍රය සම්බන්ධ නවතම විද්‍යාත්මක මත කරළියට ඒමට පටන් ගැනුණි. ඒ පෙන්සිල්වේනියා රාජ්‍ය සරසවියේ (Pennsylvania State University) මහාචාර්ය මාටින් බොජොවාල්ඩ් (Martin Bojowald) ඉදිරිපත්කළ මහා පොළාපැනුම් න්‍යායේ (Big Crunch Theory) නවතම විවරණය සමඟිනි. විශ්වක කාලයක් තිස්සේ ප්‍රසාරණයට ලක්ව නැවත සංකෝචනය වන බව බටහිර විද්‍යාඥයන් සිතා සිටියේ මීට බොහෝ කාලයකට පෙර සිට ය. නමුත් ඊට එරෙහිවන ගැටලු රාශියක් තිබුණු නිසා මේ මතය කාලයක් තිස්සේ පසුගාමී තත්ත්වයක පැවතිණි. නමුත් දැනට වසර 2කට පමණ පෙර සිට මෙය නැවතත් පෙරළිකාර මතයක් ලෙස පර්යේෂණ ක්ෂේත්‍රයට පැමිණ තිබේ. මහා පොළාපැනුම් න්‍යාය පදනම් වී ඇත්තේ 1986 දී පෙන්සිල්වේනියා රාජ්‍ය සරසවියේම මහාචාර්ය ඇබේ අෂ්ටෙකාර් (Abhey Ashtekar) විසින් ඉදිරිපත් කළ වළලු ක්වොන්ටම් ගුරුත්ව න්‍යාය (Loop Quantum Gravity) මතයි.

මේ ආකාරයේ විශ්වය පිළිබඳ චක්‍රීය ආකෘති වලට නූතන තාරකා භෞතික විද්‍යාඥයන් හා විශ්ව න්‍යායවේදීන් මේ වනවිට වැඩි තැනක් දෙමින් සිටිති. ඊට ඇති එකම එක හේතුව නම් විශ්වය ආරම්භ වීමට පෙර පැවතියේ කුමක්දැයි යන ද්විකෝටිකයට (Dilemma) පිළිගත හැකි පිළිතුරක් කිසිවෙකුට සැපයිය නොහැකි වී ඇති බැවිනි. එසේම විශ්වයට නිශ්චිත ආරම්භයක් පැවති අතර යම් දිනෙක එය අවසාන වනු ඇත යන මතය කිසිසේත් බුද්ධිගෝචර නොවේ. අනෙක් ප්‍රතිවිරෝධතාව නම් කාලයයි. කාලය හා අවකාශය පිළිබදව හා එහි සබැඳියාව ගැන ද මෙම පුහු දේව වාදීන්ට දිය හැකි පිළිතුරක් නැත. මේවාට නිසි පිළිතුරු කිසිදු දේවවාදී ආගමක් තුළ නැත. ඔවුන්ට සැමවිටම එසවීමට ඇත්තේ ”දේව භාෂිතය ප්‍රශ්න නොකරනු!”, යන තර්ජනාංගුලිය පමණි.

වරක් එක්තරා පුද්ගලයෙක් “විශ්වය නිර්මාණය කිරීමට පෙර දෙවියන් වහන්සේ කරමින් සිටියේ කුමක්දැ”යි පූජකයෙකුගෙන් ඇසුවේ ය. පූජකයාගේ ක්ෂණික පිළිතුර වූයේ “ඔය ආකාරයේ ප්‍රශ්න අසන්නන් යැවීමට දෙවියන් වහන්සේ අපායක් නිර්මාණය කරමින් සිටියේ ය” යන්නයි. එම කතාවේ සත්‍ය අසත්‍යතාව කෙසේ වුවද චින්තනයේ නිදහස සහ විශ්වය පිළිබඳ දේව මතය එමගින් අපූරුවට සාරාංශගතකොට දැක්වේ.

නවීන විද්‍යාවේ දියුණුව හමුවේ දේවවාදී ආගම් වැටී සිටින මහත් අපහසුතාව පිළිබඳ අමුතුවෙන් සඳහන් කළයුතු නැත. එම ආගම් සියල්ලටම එරෙහිව නැගී සිටින එක් බලගතු පුද්ගලයෙකු සිටී. ඒ අන් කිසිවෙකු නොව චාල්ස් ඩාවින් ය. චාල්ස් ඩාවින් යනපුද්ගලයා ඉතිහාස පොතෙන් මකා දැමීම තරමට දේවවාදීන්ට ගෙනදෙන වෙනත් කරුණක් තිබිය නොහැක. චාල්ස් ඩාවින් නම් මිනිසා තම පරිණාම වාදය තුළින් දේවවාදයට එල්ල කළේ වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන් ම මරු පහරකි.ඩයිනසෝරයන්ගේ පොසිල සොයාගැනීමත් සමඟ දේවවාදීන්ට ගුද මාර්ගයෙන් දුම් පිටවිය.

නමුත් මේ කිසිවක් බුදුදහමට බලපාන් නැත. පෘථිවිය මත ජීවයේ සම්භවය හා පරිණාමය පිළිබද වර්තමාන විද්‍යාඥයින් සිටින මතය ආගඤ්ඤ සූත්‍රයේ කරුණු හා සම්පාත වේ. අවසාන වශයෙන් කියතොත්, නූතන විද්‍යාව මේ ආකාරයට දිගින් දිගටම බුදුදහමේ සත්‍යතාව තහවුරු කරන ආකාරය උක්ත සඳහන් කළ දේව වාදීන් දකින්නේ මහත්ඊර්ෂ්‍යාවෙනි. බුදු දහමට පහර ගැසීමට සෑම දේවවාදියෙකුම අවස්ථාවක් ලැබෙන තුරු බලාසිටින්නේ මේ නිසා ය.

තරුවන් යනු හයිඩ්‍රජන් ප්‍රතිශතය සියයට 74කින්ද හීලියම් ප්‍රතිශතය සියයට 25කින්ද සමන්විතවූ ස්වශක්තියෙන්ම ආලෝකය සහ ශක්තිය පිටකරන අතිවිශාල දීප්තිමත් ආකාශ වස්තුවක්ය. අපගේ සෟරග්‍රහ

මණ්ඩලයේ තාරකාව සූර්යයා වන අතර එය විශ්වයේ ඇති අපමණ තාරකා අතර සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ එකකි. හිරුට වඩා විශාල යෝධ තරු විශ්වයේ අනන්තවත් තිබෙනවා.තරුවක මතුපිට උෂ්ණත්වය සෙන්ටිග්‍රේට්

අංශක 3000 සිට 80000 දක්වා පරාසයක් තුල පිහිටනවා. අපගේ සූර්යයාගේ මතුපිට උෂ්ණත්වය සෙන්ටිග්‍රේට් අංශක 6000 පමණ බැව් සඳහන් කරනවා. මා සඳහන් කරන්න හදන කාරණය පටන්ගන්නේ ඔය

දත්තයන් ඔස්සේය. තරුවක ඇතුලත හරය core උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක මිලියන 10

පමණ ආසන්න වෙද්දී න්‍යෂ්ඨික ප්‍රතික්‍රියාව ඇරඹෙනවා. හයිඩුජන් හීලියම් බවට පත්වෙනවා. එම ක්‍රියාවලියේදී අතිවිශාල ශක්තියක් තරුවෙන් පිටකරනවා. තරුවේ දීප්තිය පවතින්නේද මේ නිකුත්වන ශක්ති ස්කන්ධයෙන්. එහෙත් අනිත්‍ය ස්වභාවය පසක් කරමින් ඒ සෑම ක්ෂණයක් පාසාම තරුවේ

ස්කන්ධයද ක්‍රමයෙන් දැවි දැවී යනවා. හයිඩ්‍රජන් ප්‍රමාණය අඩුවෙමින් හීලියම් බවට පත්වෙමින් වසර මිලියන එක දිගට බැබලෙන තරුව අවසානයේ අනිත්‍ය දුක්ඛ අනාත්ම ස්වභාවයට පත් වෙමින් ජාති ජරා ව්‍යාධි මරණ යන අවස්ථාවට ලංවෙමින් වෙනස් ආකාරයේ ක්‍රියාවලියකට අවතීර්ණය වෙනවා. හයිඩ්‍රජන් ඌනතාවයට පත් මහලු තරුවේ මතුපිට තට්ටු ප්‍රසාරණය වෙන්න පටන්ගන්නවා.හරය හැකිලෙනවා. පිට කබොල සිසිල් වෙනවා. දීප්තිය ක්‍රමයෙන් වැඩිවෙනවා.එය ඒ අවස්ථාවේ හඳුන්වන්නේ යෝධ තරුවක් Red giant නමින්.

මෙන්න මේ අවස්ථාව සැලකිල්ලට ගන්න වටිනවා. බුදුරජාණන්වහන්සේ මේ අවස්ථාව සප්තසූරියෝද්ගමන සූත්‍රයේ විස්තර කරනවා හිරු හතක් පායන බව. සූර්යයා මේ අවස්ථාවට පත්වන විට බුධ සහ සිකුරු යන ග්‍රහලෝක සමීපයට විහාලනය වෙනවා. හිතාගන්න පුලුවන්ද සූර්යයාගේ එවිට විශාලත්වය. ඒවන විට

සප්තසූරියෝද්ගමන සූත්‍රයේ විස්තර කරන ආකාරයට සප්තමහා සාගර සියල්ලම සිඳීගිහින් ගිනියම් වැලි මතුවෙනවා. කිසිදු ජීවයක් මහපොලොව මත ශේෂවී නැහැ. සියල්ල දැවී ගිය අඟුරැවී ගිය ස්වභාවයක් තියෙන්නේ.

තරුවේ න්‍යෂ්ඨික ශක්තිය වැයවී අවසන් වෙත්ම තරුව සංකෝචනය වෙනවා. එවිට එය සුදුවාමන තරුවක් White Dwarf Star බවට පත්වෙනවා. අනතුරුව ක්‍රමයෙන් සිසිල් වෙමින් ගොස් දීප්තියක් නොමැති අඳුරු කළුවාමන තරුවක් Black Dwarf බවට පත්වී විනාශවී යනවා. ඒ සමගම මහපොලොව ඇතුලු සියලු ග්‍රහලෝක විනාශ වී යනවා. මෙන්න මේ අනිත්‍ය ස්වභාවයට කවදාහරි මහපොලොවට මුහුණ දෙන්න සිද්ධ වෙනවා. හිරු වැනි අතිවිශාල මහා තරුවකුත් යම් දිනකදී ක්ෂය වී වැයවී විපරිනාමය වී නැතිවී යනවා නම් අන්න ඒ ධර්මතාවයම තමයි සියලු සත්ත්වයා කෙරෙහිත් බලපාන්නේ. සියලු සත්ත්වයෝද ක්ෂයවී වැයවී විපරිනාමය වී ජරා ව්‍යාධී අවදි පසුකරමින් මරණයෙන් විනාශවෙනවා. මරණාස්මෘතිය වඩන්නට මෙය කෙතරම් උචිත තැනක් නොවන්නේද?

හටගත් සියල්ල මෙලෙස අනිත්‍ය ස්වභාවයටත් දුක්ඛ ස්වභාවයටත් අනාත්ම ස්වභාවයටත් පත්වෙනවා. හටගත් සියල්ල පවතින කාලය තුල වෙනස්වෙමින් ගොස් අවසානයේ නැති වෙනවා. ඉතින් වසර හැටක් හැත්තෑවක් වැනි සුළු කාලයක් තුල ජීවත් වන අප කිසිදා නොමියෙන අමරණීය අය ලෙස සිතා පඤ්චකාමයන් කෙරෙහි ඇලී උපාදන වී සිතින් කයින් වචනයෙන් පව් නම් සංස්කාර ධර්ම රැස් කරන්නේම

අවිද්‍යාව නම් මුලාව මෝඩකම නිසාම නෙවෙයිද?

(අන්තර්ජාලය ඇසුරින්)

Kalpana Ekarathna